Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

ο χειμώνας άρχισε καυτός


πέρασα προχτές το βράδυ (Σάββατο 31/10) απ το μοναδικό πλέον λαϊβάδικο της πόλης. λόγω δουλειάς, πήγα κάπως αργά, όμως πριν ξεκινήσω δεν πτοήθηκα απ το περασμένο της ώρας (02.30) γιατί γνωρίζω πως μια ζωντανή εμφάνιση των κ.κ. Ευάγγελου "john Lord" Σταύρου, Χρήστου "Clapton" Καραγκούνη, Κώστα "the animal" Βλάχου, Άγγελου "priest" Ματζομελέκη, Αλέξη "boots" Μπότη και Γιάννη "rolling" Σδράβου, κρατάει χρονικά πολύ παραπέρα απ τα καθιερωμένα χρονικά δεδομένα οποιασδήποτε φυσιολογικής μπάντας. Δικαιώθηκα λοιπόν και νομίζω πως μαζί με τα encore θα πρέπει να άκουσα κάπου 13-14 λαϊκά άσματα, διασκευασμένα ή αν θέλετε αποδιδώμενα άψογα, απ τους προαναφερθέντες. Εάν, δε, η καταλυτική παρουσία της σύγχρονης και κοντά στον πολίτη - μακριά απ τον μουσικό αστυνοθείας, αργούσε λίγο ακόμα, δεν θα προλαβαίναμε ανοιχτό ούτε το φύσσα ρούφα. Δεν υπάρχουν μείον. Στα συν, το λοιπόν, η συμμετοχή φίλων: Θωμάς Αθανασίου στη φωνή, Τάσος Σορρόκας στα τύμπανα (για να μαζέψει ο άνιμαλ τα κομμάτια του) και επισης στα τύμπανα ο φυλάτων την πατρίδα και εν τοι αυτοι περιπτώσι τα "νώτα" του Άγγελου, Δημήτρης Κάτσενος (πολλά κομάτια έμειναν αμαζευτα)...για να προσθέσω και την έκτακτη συμμετοχή της καλλικέλαδης ομολογουμένως Γωγώς Καρβούνη η οποία τίμηση απ την θέση της τον Παύλο Σιδηρόπουλο.! στα συν επίσης ο ήχος του Λεωνίδα "dissaster" Βώσσιου. από εκει και πέρα και πλέον της αρμονικής τελειότητας και εκτελεστικής πιστότητας που παρήγαγε το εν λόγω σχήμα, κάτι που ήταν αναμενώμενο άλλωστε, εντύπωση προκάλεσε η αθρόα προσέλευση του φιλόμουσου κοινου (με λαγνεία με κοίταζαν καθώς εισερχόμουν στον ναό), καθώς και το νεαρόν της ηλικίας των περισσοτέρων εξ αυτών. Θέλω να εκστομίσω, πως πέραν των καθιερωμένων φαν και φίλων τόσων ετών της μπάντας ή και των μελών της, που μερικοί ίσως να ακολουθούν χωρίς να μπορούν να πράξουν διαφορετικά, υπήρξε συγκλονιστικός αριθμός νεαρών ανθρώπων, φοιτητών και μη, που δεν παρευρλεθησαν απλά, αλλά συμμετείχαν, τραγουδώντας, χορεύοντας, συζητώντας κυριως με τον Κομμάτια στις αναπαυλες των ασμάτων και γενικά δεν ήταν απλώς αυτό που λέμε "θεατές". βέβαια σ αυτό βοήθησε και η θεατρική παρουσία του Γιάννη Σδράβου που παρέδωσε ρεσιταλ περφόρμανς! τολμω να πω πως αν ειχε γεννηθει μαύρος, ο Michael Jackson δεν θα είχε πεθανει ποτές. φτυστός ήταντος ο laywer... τετοια κίνηση, τέτοιο μπρίο (καμια σχέση με τον γνωστο, ψυχίατρο πλεον), τέτοιο σκέρτσο και νάζι μαζί, έφερνε στο νου κάτι από Πετρούλα Κωστίδου αλλά χωρίς τα σέξι εσώρουχα. Εάν δε, η συναυλία δινόταν σε κάποιο ολυμπιακό αθηναϊκό ακίνητο, τολμώ να πω πως η σκηνή θα είχε γεμίσει με στρινγκάκια θαυμαστριών του (τους). ο κολλοσιαίος Αλέξης Μπότης με νέο χτένισμα και ποζεράδικη κιθάρα στάθηκε σθεναρά στις μπότες του (εξ ου και το boots) συναγωνιζόταν με τα ριφς του, τις σταγόνες ιδρώτα που έχυνε ο animal (φέρε μπύρες, κορίτσια, και οπωσδήποτε φαγητό) ΚωτσοΒλάχος. Το μάτι μου συνέλαβε πολλά νεαρά αλλά και μεγαλύτερα κοριτσάκια να χαϊδεύουν απαλά το στήθος ή και παρακάτω, όποτε ο αρχιερέας της σέκτας, priest 'Αγγελος, με νεανικό σπόρ ντύσιμο και επίσης νέο χτένισμα, άγγιζε με ανάλαφρες, βελούδινες κινήσεις τα τάστα του μπάσου του. Τα μεγαλύτερα κορίτσια δε, κοντεύοντας να χάσουν την όραση τους, λόγω της γνωστής ping pong εναλλαγής απ τη μια άκρη στην άλλη, έριχναν λάγνα, φιλήδονα και πιο σκύλισια ακόμα βλέμματα, στον άρχοντα "lord" του ορφικού σκότους Ευάγγελου,κάθε φορά που ο τελευταίος μειδίαζε ελαφρά ρίχνοντας τους κλεφτές ματιές. Στην ουσία όπως μου εκμυστηρεύτηκε μετά το πέρας της εκδήλωσης, ένα φυστίκι πίνατς είχε σκαλώσει ανάμεσα στα δόντια του, απ την τελευταια του επίσκεψη στο μπαρ του πορτραιτου, και μη μπορώντας να το αφαιρέσει μιας και τα χέρια του ήταν πάντα απασχολημένα, προσπαθούσε να το κάνει με τους μύες του στόματος του. Αμάν βρε Ευάγγελε, μόνο το φυστίκωμα έχεις στο νου σου... πάρτε τώρα αυτή την αγέλη αγρίων ζώων και βάλτε την για πρόβα. ή και για συναυλία. είναι ποτέ δυνατόν; μονάχα ένας τσοπάνης έμπειρος θα μπορούσε να τα καταφέρει. γι αυτό και υπάρχει ο Καραγκούνης. όνομα και πράμα. κάθε που ένα ζώο πάει να ξεφύγει ο μέγας ποιμήν σφυρίζει κλέφτικα και τον επαναφέρει. φανταστείτε τι θα συνεβαινε εαν απουσίαζε ο βοσκός. με τόσες "ετοιμες" θαυμάστριες θα είχαμε boogie επι σκηνής. Ρε τσοπάνε μήπως να μην πας στο Γκιωνς μεθαύριο; θα μου πείτε πως εκτος από Καραγκούνη το κοπάδι έχει και Βλάχο. σωστό μόνο που ο τελευταίος νοιάζεται περισσότερο για τα σφαγμένα παρά για τα ζώντα...

και να σκεφτει κανεις οτι τους είδα μόνο για καμια ώρα απ τις πέντε συνολικά που έπαιξαν. Χάρμα οφθαλμών, ώτων, και άλλων αναισθητήριων οργάνων!

ο χειμώνας άνοιξε καυτός!